ÜŞÜYORUM

Yalnızlığım ağlıyor usul usul
Akıyor içime ateş gibi gözyaşlarım
Hatıralarının esiriyim, gözlerinin
Zincirlerle bağlanmış duygularım
Benliğim sensiz kalmış sessizliğinde
Güneş doğmuyor sabahlarıma
Yıldızlarım sönmüş birer birer
Gökyüzüm zifiri karanlık
Bogulmus, kaybolmusum, ışıksızım
Çaresizligim çırılçıplak, yarı yollarda
Tutunamıyorum, kopuyorum, düşüyorum
Gel artık ne olur, ısıt dünyamı
Sensiz çok üşüyorum

SAADET GÜLDÜRSÜN
 29.9.2002 Münih 14:30