SEVGİLİN DEĞİL SEVDİĞİN OLMAK İSTERDİM

Anlamalıydım ben üzüldüğümde kılını kıpırdatmamandan, sadece işin düştüğünde aramandan.
Naber, nasılsın lâfının arkasına bir görüşelim mi ekleyememenden, anlamalıydım sevgisizliğini
Ben, seni görmek için sınırlarımı zorlarken, senin umursamamandan, alaycı konuşmalarından,
Ya da senden vazgeçerim diye korkup önüme bir parça yem atmandan anlamalıydım ben,

Hayatta hiç kimseye bu kadar sabırlı bu kadar mülayim davranmamıştım oysaki.
Severdim özgürlüğümü, asi olmayı, bir bardak suda fırtınalar koparmayı, kimseye hesap vermemeyi
Bir bunları severdim bir de seni sevdim
Sevgilin değil sevdiğin olmayı istedim
İlk defa biri benden hesap sorsun istedim, bir açıklama beklesin.
Bu biraz açık değil mi
Ya da hayır bir yere gitmiyorsun, evde oturuyorsun dan başka bir şeydi bu beni sorgula, duygularımı sorgula istedim.
Olmadı
Ne kadar da kolaydım senin için, ne kadar da zahmetsiz
Tabiiki, bocalardın, emindin düzgün insan olduğumdan hayatında hiç karşına çıkmamış kadar düzgün,
Emindin seni çok sevdiğimden ve düşündüğümden öyle olmasaydı her probleminde ilk beni arar mıydın?
Nedenleri, niyeleri merak etmedim hiç, inan etmedim
Bu kadar sevgisizliğinde seni nasıl bu kadar sevdim, onu merak ettim.
Benim için ne düşündüğünü, beni nasıl gördüğünü, sendeki beni merak ettim
Artık hayal kurmuyorum, geçmişe bu kadar bağlı olmamın sebebi o zaman çok mutlu olmam bunu biliyorum
Şimdi tekrar başlasak da, yalnızlığı paylaşsak da sana gönlümü açabilir, gözüm kapalı güvenebilir miyim sanıyorsun?
Şimdi artık tek başınayım
Hiç değilse hakkını veriyorum yalnızlığın.
İki kişilik kocaman bir boşluktansa sensizliği ve yalnızlığı yeğlerim
Artık kendimi görmemek için aynalara bakmıyorum,
Üşürüm diye kazağını giymiyorum,
Ağlarım diye türkü söylemiyorum.
Belki de sen haklısın!
Artık ben bile kendimi sevmiyorum

ANONİM