ACILAR TEK VEFA BİZE KALAN

Ne yem verdiğim güvercinler ses veriyor
Ne, kötü günün de yanın da olduğum dostlar
Her sahte yüz kendine dost olmuş
Tek dost kendim, kendi acılarım

Kıvranırken çaresizlikle yüreğim
Kalbim tek başına, bir başına vefasızlıkla
Ne gelen var matemime, ne soran var
Bu mudur dünya, bu mu dost sandıklarımız

Yakarken yalnızlık mumlarını
Karanlığa ışık saçamayan
Söndürmeye hali kalmayan
Bir karanlık dünya hayalimiz

Ne vefayı dileyen
Ne dost arayan bir garip dünyadayız
Kalbe saplanan hançer gerçek olan
Çıkarmaya yok mecalimiz

SAADET GÜLDÜRSÜN
6.7.2006 Münih 6:00