KADER DEĞİL

Çıkma birdaha karşıma, yalvarıyorum
Içimden atabilsem diyorum bir nebze, imkansız
Unutmaya çabalayışlarım da boşuna
Bilmem kaçıncı,sayamadan
Kollarında bozulacak tövbelerim
Yine bıraktığım yerden başlayacağım
Sarıp sarmalayacak sevdan yeniden
Umarsızlığının biçare kölesi olmak tek korkum
Zincirlenirim gözlerinde, gidemem
Pür telaş, yaktığın yangınları söndürmeye çalışmak
Her günüme umutları ekip ertesi, hazana uğramak
Belkiler, cevapsız sorular beynimi kemiren
Issız karanlığım da ürperirken
Keşkelerle avunmayı öğrendim
Yokluğunda hayal kurarak
Kader bu üzgünüm söylediklerindi
Dökülen dilinden dudağını bükerken
Sen yakıştırdın bize ayrılığı
Adını da kader koydun
Sensizlik kaderim değil
Senin kalpsizliğin birtanem
Yine gideceksin
Bir kez daha, ardına bakmadan
Daha şimdiden güle güle, hoşçakal

SAADET GÜLDÜRSÜN
 6.9.2003 Münih 18:30