Beni inandırmıştın, harikaydın özünde Yalancıymışsın, sende duramadın sözünde Canımdan çok severken büyütmüşüm gözümde
İnce bir sızı gibisin yüreğimde Sıcaklığını bıraktın da gittin ellerimde Saymadım, sayamadım sensiz günlerimde Yaşadım sanma, yaşamıyorum birtanem
Ne günler yaşanırdı eskiden Gül kokulu, zambak renginde Sevgiler sorgusuz, bakışlar masum Tertemiz duygular mahcup eden
Beni hatırla Yüreğin alev alev yandığında zamansız İçin, tarifsiz sıkıntıya saplandığında Beni hatırla Bir kelebeğe hayran olduğunda
Gitme dayanmaz bu yürek sensizliğe Sarsılır depremlerde, en şiddetinden Saçlarını yolar tek tek yalnız gecelerin
Ne kusursuz insan ara, nede insanlarda kusur?
Nasıl sevmiştik ölürcesine Hatırlarmısın Ne mazi bıraktın, ne gelecek Başladık güzel bir aşk'a Nasıl geçti habersiz derken
Umurunda olmamak var ya Nasıl koyar insana Ya sabır Kibirlerin dağlardan yüce Bilmez misin Padişahtan yüce Allah var Bilirim
Seviyorum adam gibi adam birini Özü Giresun, kendi termeli Kadınım ben, sevilmekse Kadın böyle sevilmeli Canım aşkım, canım termeli